/7beceb6df37253005b911ed7b80b48e79f3b03dc/53616c7465645f5f60e11a424265c854a876144f51d2d6b92963473f9618962cfd68dc63bbb78dd14a964d7b77bd843e8db6fd2ffdfd0fcb03f77da67b9526e4125d99791443294122b901f697c12b6faee41fb27fb3ca3ae8798623db858209806f5ac0e34e978537272bf6e6f4904f.jpeg "marmarian")
Demokrasi gibi bir derdi olmayana “var işte” Derdi olana ise “yok işte” Türkiye’nin %80’inin (bence) derdi demokrasi değil. Halk ve bireyler demokrat olmak zorunda değildir. Devlet demokrat olmak zorundadır. Bu nedenle politik düzlemde demokrasiyi idrak ederek istersin. Ama kendi hayatını demokratik yaşayıp yaşamamak bir baz değil. Halkın demokrasi gibi tam bilinçli talebi yok.
Bireyler olarak sadece “inanmak zorunda değilsin - sevmek zorunda da değilsin ama saygı duymak zorundasın” ezberciliğinden öteye gidemiyoruz. Oysa ki birey inanmıyorsa bir şeye neden saygı duysun? İnanmadığı şeyi eleştirmeli tabi ki... Oysa bireyden beklediğimizi devletin tüm organkarından beklemeliyiz inanmada da sevmese de saygı duyacak olan devlettir. Birey değil...Birey ise demokrasilerin olduğu bir ülkede oluşturulmuş kanunlar çeröevesinde eleştiri hakkını kullanır ve saygı duymak zorunda değildir...