/1a60a4f3a7a5115e26c9cd6df811fc2b85c5beb1/53616c7465645f5f3f031134549d16e1499dc4ff4b8d057138c10c45b5ff30b8bba0714dd3893d3c28e870ee6a4fea634aa18ab0f654327a85b7960669b0b6791b2adfade20421adab3064daaef096d96ff271c3bfb07eec26ae5f3999aa91eaf5d3f8734c2e4a428c5cd001651510cd.jpg "graceluslec")
İradeyle öğrenilecek bir şey olduğunu düşünmüyorum. Ergenliğimde çok kafayı takardım, bayramları, doğum günlerini ne bileyim yıl başlarını falan çok önemserdim. Yalnız olmamak için elimden geleni yapardım. Senelerdir mental ve bedenen rahatsız olduğum pek insanları yanıma yaklaştırmıyorum. Çok yaklaşmak isteyen de olmayınca bir şekilde öğreniyorsun. Sike sike öğreniyorsun yani.
İnsanların yaparsam/yapmazsam ölürüm dediği sikindirik şeyler bile önemsiz hale geliyor senin için. Birkaç gün sonra doğum günün olsa bile "So, what?" diye geziyorsun bir noktadan sonra.