/80adfb94e5b19fe7c383ec0ff7bdd7261f49d002/53616c7465645f5f6d61289e9d36a89a1a20118566e19365d92e4b9dd3beb2723132f51a2cbaedc99b5e72920e54cfb645e4ba83c0128b2bab9ed0724fcaf4675382d3c8b0f794214d4c0cfe20672336647791e6ca907faa8d588c4903772ab9b2e20a76eb6c234e15dd0ea0c724de00.png "ideal")
Ruh, sütte yağın bulunduğu gibi, bedende bulunmaz. İyi bir kimsenin yüreği, kötü kimseye takılınca, o kimsenin kalbi yine hep kötülük işlemek ister, kötü düşünür. Tersine, kötü insanın yüreği, iyi bir kimseye takılırsa, o kimsenin kalbi yine kötülük işlemek istemez, hep iyi düşünür. Yüreğin manevi bir fonksiyonu yoktur. (İ.ahlakı) çünkü insan ruh demektir. Beden değişir, ruh değişmez.
İnsan, ruhu sayesinde yaşar. Aklı, düşüncesi, ruhu sayesinde vardır. Vücudun organları, marangozun aletleri gibidir. İnsan ölünce, aletleri çalışmadığından, ruh bu aletlerle iş yapamaz; Bir insan ölmekle veya yanmakla ruh yok olmaz. Sadece aletleri bedeni elinden alınmış olur.