/8ad775b549ab7f4aef7f369d2bc5cb7c060c2221/53616c7465645f5f63ff2a8faafa0fe003325a7f6cef7d92e955e07a14d22e4baf44d0ba54393ddd1bf5156881c350d4014d108c8efd16bd61d6d0ad28abc07ed033e8d5b8b14490d96fd40ce0c94ca2f6bfe70d7ae89ceb2f94f432f82a2532ae2368a366c1d17c32af3f17625d2c4d.jpeg "garavel_usta")
Dün gece başıma gelen vahim olay.
Bir süredir konuştuğum bir kız vardı. Kendisiyle dio'da açtığım bir başlık vesilesiyle tanıştık. Zamanla hem müzik, hem siyasi, hem de hayat hakkındaki görüşlerimiz uyumlu olunca gayet güzel gidiyordu her şey, taa ki felsefe konusuna gelene kadar.
Dün gece mesajlaşırken kendisiyle biraz felsefe konuşmak istedim. Konu olarak da insan doğasını seçtim. Bilirsiniz thomas hobbes ve jean jacques rousseau bu konuda zıt iki filozoflar. Ben tabii ki "homo homini lupus" diyen yani "insan insanın kurdudur, doğuştan bencil ve kötüdür. İnsanın kendi çıkarları herkesten, her şeyden daha önemlidir" diyen hobbes'i savunuyordum. Kendisine bu konu hakkında soru sorduğumda neye uğradığımı şaşırdım. Bana, "hayır ben jean jacques rousseau'u savunuyorum. İnsan doğuştan özgür ve iyidir. Ama ne zaman ki özel mülkiyet insan hayatına girer o zaman insan bencilleşir" dedi.
Şaşırmıştım aylardır konuştuğum, hoşlandığım hatta ciddi bir şeyler düşündüğüm kızla insan doğası hakkında tam zıt kutuplardaydık. “bir süre yalnız kalmak istiyorum” deyip uzun uzun düşündüm ve bu ilişkinin devam edemeyeceğine karar verdim.
Jean jacques rousseau'u savunan kızlarla işim olmaz.