Dillerin sınıflara ayrılmaya başlanması 19. yüzyıla tekabül eder. Bugün iki ölçüt gözönünde tutularak diller sınıflandırılır: yapıyı ele alan özellikleri ile köken bütünlüğü.
yapı bakımından diller üçe ayrılır.
1. yalınlayan dillerde sözcükler cümlede biçim değiştirmez, ek almaz, oldukları gibi kalırlar. anlam farklılıkları sözcüğün başka sözcükle birleşmesiyle veya vurgu farklılıklarıyla yapılır. (çince)
2. bağlantılı dillerde sözcük kökleri sabit kalır, yeni anlamlar köke ulanan eklerle oluşturulur. (türkçe, moğolca, fince, macarca, japonca)
3. bükümlü diller çekimler sırasında ve farklı anlamlar kazandıklarında biçim değiştiren sözcük köklerine sahiptir. (hint-avrupa, hami-sami dilleri)
bazı dillerin ortak atadan çoğaldıklarını varsayarak ortaya konulan dil aileleri ağacı, dillerin tarih içindeki ayrışmalarını temel alır. gramatik ve fonetik benzerlikleri ile sınıflandırılır. Bunun için Dil aile ağacı ve yapısal özellikler ve köken birliğine bakabilirsin.