/9047feba79516b81edc83a3018272b4fdb1330e2/53616c7465645f5f55efe92d2f01738f032aafa614086275dbccad2bb5dc6ed029676c1b177b97c3da10102f869ec05e6006329ef85a0c8f1d011d2eb386d9e181ff37ca521640cee90fa4071aefe359a88a5e458111b99e44957d707a2f44baf8f6a39ded6364869bf303eda4c9aa4d.jpg "kafatamircisi")
insan akıl sahibi olmasına rağmen insan nedense aklını kullanmaktan sanki korkar gibi çekinmektedir. Tarih boyunca düşünen, sorgulayan, kurallara karşı gelen, tabuları yıkmaya çalışan insanlar toplumları tarfından dışlanmış, fişlenmiş ve farklı şekillerde eziyet görmüştür. İnsanlar sürekli "kendileri yerine düşünen" kişilerin "düşüncelerine" biat etmeye yönlendirilmiştir. Kısacası insanlar insanlara "düşünme, sorma, sorgulama" diye dayatmıştır. İnsanlar akıl sahibi olmasına rağmen aklını kullanım gerçeklere ulaşmak varken, kendilerine söylenen "gerçeklere" inanmakla tatmin olma yoluna çıkmıştır. Elbette bugün buradaysak, yılmadan akıl yolunda gidenlerin sayesinde burdayız ancak esas olan, misal 100 kişiden 1 tanesi kral çıplak diyebiliyor ve diğer 99 tanesi kral çıplak olduğu halde doğruyu söyleyeni linç etmeye kalkışıyor. Atasözümüz bile var "Doğru söyleyeni 9 köyden kovarlar" diye. Kısacası insanlar seküler yönde gelişim göstermesi gerekirken bir devinim halinde sürekli dogmatizme dönme eğilimi göstermektedir.
İnsan, neden sahip olduğu akıl gerçeğinden kaçıyor?
/fea53217dffc82646e58d298ff1f12b3f876ccc7/53616c7465645f5f4bc094b22d059ec440f19c6626302faaef05fee6d65ae7c7af021dd1db15f1a8440f81cd576b5e1d75510af4c17d4cfa72f4187e23df28e8d6631062dabca4f4987a503649284b0facebe48776537822f5ce6a17c19e4cec71e49d895c9a3aa2729004232245dceb.jpeg)