/0787a331ccf682a7cd4d2030a3ce375bbc318976/53616c7465645f5f3574c68e711b10148b173e260b1b05735ca56a7fa55cf6f76e020e95d80ea91a71ad54173bc6f39192e7d1d68b73060ed5dda75650dc9d69a8fc09060a7287304df25dd44fedf47c7bc6dd85b2b2f78e445071be93133ae8b5814ff385b108832113ee9ce6c54e14.jpg "baldbritney")
Rahmetli anneannemin kullandığı, demirci olan rahmetli dedemin yaptığı topuz iğnesi (1991'den bu yana ben kullanıyorum, bununla tutturduğum topuz asla dağılmıyor)
satın alınan ilk radyo-kasetçalar (70'lerin sonunda alındı, hala çalışıyor, mutfakta dinliyorum)
unicef kupası (1991, çizik yok, sapasağlam, üstündeki karikatürün renkleri solmadı bile)
sebze soyucu (1991, onun kadar keskini yok)
Ve nedendir bilinmez insan bu eşyalara öyle değer kıymet veriyor, öyle anlamlar yüklüyor ki, yol arkadaşı gibi oluyor onun için.
Kimisi için arabasıdır, kimisi için tokası, kimisinin yadigarlık eşyasıdır, kimininse küçücük kağıt parçası.
Sizlerin var mı böyle eşyaları?
/696bf460064ae35dfb68ed60614bef4f662adae5/53616c7465645f5fa6a60cd14a029dd93eb8784c7e1b94f08ca99205af7f5b0ed22a588615836d228ade3696cfcf8b378249342932728fd046fbc8ecb910f909b2002dacebc153cac4f5f43677b148f721933c849259462a9ae6a4da6e7c43e2dfd6b5730c354d5ceeb31df8a5ed1a72.jpg)