gizemino
    Bugün aslında iyilik timsali olan güzel insanlara teşekkür etmek için bu başlığı açıyorum. Bazı zamanlarda öyle anlar yaşıyoruz ki insanlık da yaşıyormuş, vay be diyoruz. Ben de bundan bir iki gün önce bu tarz bir olay yaşadım. Bizim ev baya tepede kalıyor ve market ya da herhangi yemek almaya gidebileceğin yerlerin hepsi çok dik bir yokuşun altında kalıyor. Genelde evde araba olduğu için alışveriş yaptıktan sonra öyle bir yokuşu çıkmak zorunda kalmıyorsun. Annem de yıllık yufka sezonunu açtı. Evde yufka açılıyor harıl harıl ama un ve şeker bitti evde. Babam da ortalarda yok acil ihtiyaç diye ben evin aşağısındaki markete gönderildim. Bir de yanına da gitmişken akşam yemeği için de bir şeyler istendi. Ben yokuşu çıkmaya başladım ama ellerimdekini düz yolda zar zor taşıyorum. Bir sürü de araba yukarı çıkıyor ama kimsenin umrunda değilim. Koronadan dolayı insanlar da korkuyor olabilir tabii bir şey diyemem ama kıpkırmızı olmuş bir halde yokuşun ortasında kaldım. Bacaklarım tutmuyordu daha fazla. Tam annemi arıyordum ben gelemiyorum, gelin bana yardım edin diye. Bir teyze oğullarıyla birlikte yukarı çıkıyormuş o sıra benim halimi görünce çocuklarına yardım edin dedi bir yandan da kendi bir şeyler aldı. Bana hiçbir şey taşıttırmadılar resmen. Teyze kızım kıpkırmızı olmuşsun bizim çocuklar evine kadar taşısın dedi ama ben zaten o poşetlerin elimden alındığı hissettiğim an tüm yorgunluk gitti dünyanın en mutlu insanıyım. Sağ olsun çocuklarla birlikte her şeyi eve çıkardık. Ben de bayılmadan eve gelmiş bulundum. Arada sırada böyle tatlı anlar yaşayınca hayata karşı gerçekten umut doluyorum.

    Günün En Popüler Başlıkları