/14b362a6403aab6b67e8c5ee416e4bb46fbad9d6/53616c7465645f5f9c45880d430bf4378d4d1c64c515e911d05c171353f557ae5ab60f7681bef792d8224a19a9dcb354d657f04b402055526f7ba93b6dee741227e2c657151e522114a79983a50762daeebf65d58f9eb3cce275311f443384a75743b110cd73c8db4823060b8e5eccba.png "rahat")
bozulmaması gerekir ama bozuldu.
kendimi bildim bileli tanıdığım tamircinin oğlu bir arkadaş vardı. içmeye beraber giderdik dağ başına. iç anadolu coğrafyası işte. arabayı bir tepeye çekerdik içerdik. daha sonra bu arkadaşın akrabası meclise girdi. o oto tamircisi büyüdü de büyüdü. adam galerici oldu. biz yine aynı şekil muhabbetlere devam ederken baktım adam artık bize pas vermiyor. olur dedik işinde gücünde artık ama daha sonradan bir kez bizi tersledi mekanda böyle şeyler konuşmayın diye. ufak tefek siyasi konuşuyorduk. ona da eyvallah dedik işi bozulmasın adamın. daha sonra whatsapp grubundan çıktı adam. kendi kendine triplere girdi yani.
benim bundan anladığım şu. siyaset değil de para etkiledi bizim arkadaşlığımızı. adam artık ben karşı mahalledenim sizinle işim yok dedi. saygı duyuyorum. anasının damına kadar yolu var.