/67297de6c0ba1cd22433f2fb886962f301733e68/53616c7465645f5f301bb3f8333802275c345223739854210f937fa7b11923f8f39babab1a5f965f61fa381c56f979124bb0788b1b85556eefdcbb07678cbbeb67f9127b3b1a779185243a0741f6de8376511d6cff5998f3529b40f576ddbd8472b4b92db97af2a8aa8e6f6e0e9e5949.jpg "sedefartuny")
Sorunsal mıdır tartışılır ama asıl sormak istediğim soru şu arkadaşlar. Çok ciddi psikolojik rahatsızlıklar dışında bir psikologdan/psikiyatrdan destek almak şımarıklık mıdır? Uzun zamandır bir uzmandan destek alma girişimim var. Kırmızı Oda'nın da etkisi büyük tabii bu kararımda. Dolu hissediyorum ve bir uzmanla paylaşmak istediğim yüklerim var. Çevremdeki birçok insan ise başlıkta görmüş olduğunuz "Her insan kendi kendinin terapistidir" düşüncesine sahip ve benim bir psikolog ile görüşme talebimi şımarıklık olarak görüyorlar. Bize anlat biz dinleriz diyorlar ya da kendini ödüllendir, kafanı dağıt, bir tatile çık bundan daha iyi terapi olamaz gibi birtakım beylik laflar duyuyorum. Belki kimseye anlatamadığım kendime bile itiraf edemediğim sorunlarım var. Tamam her insan kendinin doktorudur, terapistidir, seni senden başka kimse tanıyamaz, kimse iyileştiremez. Bunlara katılıyorum ama keyfimizden seans ücretleri arşa çıkan psikologlarla görüşmek istemiyoruz değil mi? Ya da keyfimizden ve bu dizilerin/fimlerin dayatmasından mı istiyoruz? Buyrun tartışalım.
/1b896314b70c6f2011d5526b50e1aaee151202b8/53616c7465645f5f665ba45367095e669693234e16f8ec88b3aed300414b9161942b7c1b542a698efde14ddcbbb529a9a255e0294f68bb9b243d7b4d6ab29361df0b9dd6f6a6f1d49ca385ec94a8a091319e0dfbbb59faee96b6b3b8705613573bb4e01dc535499e7b759b23ae14485e.jpg)