/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "_matmazel")
22.01.2020 tarihinde yarim kalan bir aşk (düşünüyorum da hayat bir gün yarim kalan şeyleri tamamlamamiza fırsat verirmi) .Birbirimizi görmeden bir ay süren bir arkadaşlığımız olmuştu(Karşı taraf bunu ne kadar istemesede benim kararıma saygı duydu) .Bizim elimizde olmayan bir sebepten dolayı iletişimimiz kesilmişti. Ne kadar birbirimizi görmemiş olsakda aramızda bizi birlikte tutan bir bağ oluşmuştu. Çok farklı bir deneyimdi benim için bir ilkti diyebilirim .Biz aslında görselliğin her şey olmadığını birlikte yaşayarak anlamıştık.Ruhlarimiz gerçekten birbirini bulmuştu.Ama tabi güzel olan her şey elimizden kayıp gidiyor... Ve o kişiyi en çok canım yandığında hatırlıyorum ve dahada canım yanıyor.
Aklımda kalmayı başaran tek insan🖤
Soruya gelecek olursam bazen bazıları ruhumuza işliyor ve ruhlar asla unutmuyor...