/f4967b640963852fe6e0a8497edd1bff3fa8f982/53616c7465645f5f5bada1d267fa0b60b32c42d698b6e6b982112e5eeeda64d2165f1c9ccb1e5face826d312717e2e8110ae81061b16ed2a4b8681c280b83506c765b59c42ee57135c3390a98eea685558d54ba6d38bc94168f939e97f3cf1dfb121104d589e98ac94705559b77fa904.jpg "arasserin")
Bence fikirsel yalnızlık, fiziksel yalnızlığa göre çok daha kötü bir durum. Fiziksel olarak yalnızlık bir şekilde kabul edilebilir ya da geçiştirilebilir fakat yanınızda isterseniz 100 kişi olsun, fikirsel olarak yalnızsan o ortamda hiçbir şey paylaşamıyorsan tek olmaktan çok da beter. Tekken en azından tamam tekim ondan şu anda içimdeki paylaşamıyorum oluyorsun, fikirsel yalnızlıkta etrafında çok insan var ama ben hiçbir şey anlatamıyorum diye kendini daha çok dolduruyorsun. Bir süre sonra saatli bomba gibi doldukça doluyorsun sonra da daha hırçın bir insan olarak görünerek fiziksel olarak da bir yalnızlığa itiliyorsun gibi geliyor bana. Sizce fiziksel yalnızlık mı yoksa fikirsel yalnızlık mı daha kötü?
/a491497a9be5fdc88dca25c73c9227645d4e857a/53616c7465645f5fb748872cad8a0dddf470b2c4f4a0449daaf164df70bf9a49ff15bbabe47fe476f5a6c7d08a6a23dcf611b29ff14e6ee215dfa3a104f19ed7340b9df0ee9a7f6b5d7ebe05ed27b13686ac23a4ee4451dc82b5d620608551e94332dbd0efbfb7d3f37c0b53eb223642.jpg)