/eb1147a43eda77171373d4c8bea80bd18b91252d/53616c7465645f5fb4de71b5aeb371d3ea546b5899df57572958ed12bf827d64025726366214d1dca1866b32d990940df607ff3bf3ac87ab03cca02f43bd90943f93280ce0fb906b82dc28e95c0f6c98d110b162a6efc5e8b6486fb6720c0200de9560a268e08bfc0a2210ce6210045b.jpg "badideasensei")
Benim sorun şu ;
Ben dışa dönük biri olmadım hiç bir zaman.
Ben , ailemleyken çoğunlukla, eskiden ilgi istediğim gibi değilim. Bazen tamamlanmayan şeyler de yarım kalmalıdır ve tamamlanmaya çalışılsa dahi artık dönüşü olmaz bazı şeylerin.
Ben mutsuz bir insan değilim aslında gayet neşeli de olabiliyorum çoğu zaman ve o zaman da garipseniyorum.
Artık insanlardan gizli tutuyorum duygularımı.
Huzurluyum ve kendi kendime çok iyi hissediyorum ve neden diğerleri gibi ağzım kulaklarımda gezmiyorum diye laf yiyorum boşu boşuna.
Yani onların istediği gibi biri olmam gerek bir süreliğine de olsa .
Nasıl daha pozitif durabilirim?
İsterseniz eğer önerilerinizi bekliyorum.