/fa3a6eca03651a626a17a9a2a827e0b514ddad7e/53616c7465645f5fa1b28c46bd09f2a8534bd4418381459ef6dede43daf88958c2046cd2791ce8adcb94d88556bac3686ae95194f9718fbfe2bf9a4008619dc6e787bffe1f48d04589900242f3181cbe1efaca295b9881958e2af49eaddf5bc962ee35cb3f43164f90c7992e578a36a4.jpg "moon_night")
Artık o rahatsızlıktan kurtulsan bile hala varmış gibi davrananlar oluyor. Deliymişsin gibi bakarlar, senden kaçarlar... Resmen insan gözüyle bakmazlar, onların da insan olduklarını unuturlar. Ve belki de onları daha kötüye sürüklerler, zaten uçurumun kenarında olan birini aşağıya iterler. Anksiyetem var, şizofreni ve diğer saydıklarınızın yanından geçemese bile insanların bana olan bakışları, kalabalık bir ortamda kriz başladığında kaçışları... Bu bile bu kadar zor iken onları düşünemiyorum. Birilerinin artık uyanıp herkesin insan olduğunu, hepimizin birer can olduğunu hatırlaması gerekiyor...