/b4c132b22ed0a4730f25e09e5d2b5d4de3c47dd8/53616c7465645f5f325f5f6e94486cd99a545dc8790d4d4b13e266a654d284435325f7113ba3a6eb7cc378a6fceadcd6baa20d293c8688dbe5a1422e83311e21b6bb03ff7ee244bfe0924c4fd15861385ac56669d2fbe7de2e5b53aca7d75abbb32415a22de5867b1dbf9a2a6a0dd7e7.jpg "mustafavonkarayel")
18 yaşındaydım ve beklediğim gün gelmişti. Ehliyet! Tabi annem o dönem işsiz. Sonra iş buldu falan ama maaş zor yetiyordu bize. Annem iş buldu bana. Prefabrik inşaat işine girdim. Zor bela 1440 lira lara kazandım. O dönem asgari ücret 1200 idi. Sürücü kursunda toplam masrafı bir gösterdiler, 1500 lira. Elim ayağım titredi. O kadar azarın, tozun, gürültünün, cartın curtun karşılığı tek bir harekette gitti bitti. O zaman paranın ve emeğin karşılığının ne çabuk bittiğini anladım. Geçen sene ise gerçekleşmemiş bir işten çok bahsedilmemesi ve dereyi görmeden paçayı sıvamamak gerekiyormuş. Bu hataya düşerek öğrendim