/cd2eac6abeaf5560583df056680c15f227e3ee89/53616c7465645f5fa3fada9d9038bf74d000d8b4d170d0ac958edd6592ed0ba934c4f76fe303e51adb181166672fc30d936406fcf447e1ee4665a23f5c35b0fd156089eef36a4a0f95562c66e7840fd4a1c33fd93e6de53bdc96d6cce308255645cca17679dcba2b678feeb77560d3a7.jpg "mrlawyerkk")
Gün geçmiyor ki toplumumuz bir çaresizliği dahi normalize etmesin. Olay Diyarbakır'da gerçekleşiyor. Erkek arkadaşının kalp krizi sebebiyle hayatını kaybettiğini öğrenen kadın hastanede kalbine sıktığı kurşunla intihar ediyor. Bizim millet bu durumu "Vay be! sevgiye bak, aşka bak." diye tanımlıyor.
En fazla 20'li yaşlarının başında olduğunu tahmin ettiğim kadın çok aşık olmasından, bu acıya dayanamayacak olmasından kaynaklı mı intihar ediyor sizce? Sıfatlar erkek arkadaş, kız arkadaş daha fazlası değil. Ne yani Leyla ile Mecnun'daki modern Leyla mı bu kadın? Bir insan kendi canına bir saniye düşünmeden kıyabilecek kadar birini sevebilir mi? İnsanın doğasına aykırı bir durum her şeyden önce. Ben ortada bir çaresizlik büyük olasılıkla kaybedilen erkek arkadaş dışında bir aile ya da hayatın olduğunu düşünmüyorum. Çünkü kız çocuklarımızı böyle yetiştiriyoruz bir erkeğin varlığı ile var olabildiklerini bir şekilde nesilden nesile aktarıyoruz onlara.
İşte benim tavrım da tam olarak buna. Yazık değil mi gencecik bir kadın kendine bunu yapabiliyor. Çünkü bu kültürle şekilleniyor düşünceleri. "O olmadan yapamam, yaşayamam." İşte buna çaresizlik diyorum ben. "Vay be aşka bak!" diyebileceğimiz bir durum yok ortada. İrdelememiz gereken nokta burası.
/9cb74bda7bc05ebb47d5545819ca41413abbb596/53616c7465645f5f57eb875bab2dcd8ad7bd34ff005dae52d5ebb48eccbd64eab5933fcd68f4f4839d3d15137382e6347c812a405e05e8347e8c2ee2e35cdede9772cd59eb0dcb89084a7d660d6ea7d3a583a26ce85c79c5e7c9417cf1987fbd8134c658713eee4aebc6c4bbc179c563.jpg)