/92f39d0836f53a3f98134809be3ae68e07e153a3/53616c7465645f5f5a48b44793b4f8ecd3e8dff7b9e3d9594793988e2adf7eef2f14454b352f65d05d214f4c51379bb6fcd59471f245f076d379c9b8024e61c68e6a9beba8340829564ee5325371f21af6a00969919c15f0d6a4f7310dc9a489616aaba0e898f4c461602397e0f42c87.jpg "agac-ceviz")
ah benim yara bende çare bizde dostlarım.
alışmak insanın en güzel huyludur. okula alışırsınız arkadaşlarınıza sonrası bağımlılık sevgi aşk izdirap mutlu günler gülüşler nefretler falan filan..
ben bu melum hastalıktan önce asla evde duramam ben derdim bir istten çıktığımda hemen 1 hafta içinde iş bulurdum... maalesef bunu artık yapamıyorum.. en kötüsü eve alıştım aman geçer çok sürmez dediğim inzivam 1 yıl oldu...
daha bir sürü alıştığımız kaniksamadigimiz şeyler var.. mesela bir ilişkim yok buna da alıştım. babannem dedem annanem diğer dedem onlar benim çocukluğumdu sanırım gidince insan yetişkin olmaya da alışıyor...
neyse sizin böyle bir durumunuz var mi