Üzgünken değil de, endişeliyken oluyor bende bu durum. Ağlarken pilav gömdüğümü bilirim, mutluyken ya da nötr iken zaten bir duvarı yemediğim kalıyor. Ama bu yıl endişeden uyuyamadığım bir ay geçirdim, o ay içinde 57'den 52'ye düştüm. Benim iştahın sözü bir endişeye geçmiyor.