/2b93d8125ca6732ccf40a616fe249f7956e80098/53616c7465645f5fc1a6e33c471782c9cbb3e4d91034f4b649c64c7ffee8e68020842ba75384f001884cf8d0d2cda6199f1fb85b2ba06d419f1fd8b569482fa4ef667d67884292c6e414786b9cabe39d3230ea267cca8426834c7f7ab0e0b8588d3e07d9017cd178bd7b71a0deb51c1b.jpg "bisosyolog")
Şamanizm, Türk milletinin İslamiyet'ten önce inandığı bir inanış biçimiydi. Aslında bazı bakımlardan bana Kızılderili inançlarını da hatırlatıyor.
Tanımsal olarak Şamanizm, "İlkel kavimlerde görülen, ruhlarla insanlar arasında aracılık yaptığı ve hastaları iyileştirme gücüne sahip olduğu kabul edilen Şamanlar çevresinde yoğunlaşan inanç sistemidir. Ata ruhlarına ve doğa varlıklarına tapınmaya dayanan eski bir Asya dinidir".
Şamanlık'ta sürekli olarak doğayla iç içe bir yaşam vardı.
Nasıl ki Hristiyanlık aslında Pagan kültürlerden etkilenen bir din ise, İslamiyet de Şamanizm'den etkileniyor.
Örneğin, bazı yörelerimizde ölen kişinin tabutu, mezarlığa gidene kadar taşınır. Şamanizm'de bunun nedeni ölüyü taşırken, ölünün yaşadığı yer, evi ve çevresindeki herkesle son kez vedalaşmasını sağlamaktı. İslamiyet'te böyle bir adet yok aslında.
Bazı ölülerin mezarlarının ayak ucuna su konulur. Müslümanlık'ta bu adet kuşların su içmesi için yapılır. Ancak aslında temelinde Şamanizm'de ölüler kalkıp su içsin diye vardır.
Kurban kesmek de şamanizmden gelmektedir. Aslında kurban, yalnızda Şamanizm'den değil, pek çok eski dinden ve inanıştan gelmektedir. Buradaki bahsettiği Bayram olan kurban değil, adak adanan kurbanlar.
Tabi ki her şey dini adet olacak diye bir şey yok. Örneğin, Şamanizm'de hapşıran kişinin ruhunun ağzından çıkma ihtimali olduğuna inanılırdı. Bu nedenle de şimdilerde çok yaşa deriz.
/8cf80ee032ac67a9d922a0ed881ec560fb82a092/53616c7465645f5faa9474ec47f17753c55cb1f2de02e3a0b6358df90b1c2c5ab24fa837ead8656dbb611bf70e5498f3c80ea310fbeae8f18e712ad14ec59a9c8710300fbdad9a9364fb16ddd012e7058e954cc50a86741a5872c6b5bee43fe4278e52befa9031279b56f8d9eca0d49b.jpg)