/c3050060f7c7fb686e83efd031c288f5e31a19ad/53616c7465645f5fc768e54341fa50eb97f285334a253c9e8efbe81764be3521dd218acb56b48d433fb5a8e3956ec77e2e76056be3e7ef9c13df4a06c1703a905d362e0bbe12b47877e7f35bcd83018cb17611ace953bdda8586abf2f381dc73a7bd555d372759746272f1125e52da22.jpg "aslanburcubirisi")
Yaşamayan yoktur bence. Her konuda başarılı olmak biraz ütopik çünkü. Bir çok konuda başarısız olmakta biraz talihsizlik. Ama insanoğlunun en genel özeliği kibir ve hırs. Aslında önemli olan en iyisi olmak değil, olduğunun halinle mutlu olabilmek ama realde hangimiz ne kadar farkına varabiliyoruz ki bu gerçeğin? Ben bunu buraya yazıyorum ama hayatımda başarısızlığa tahammülüm yok seviyesinde. Çocukluktan ergenliğe kadar ki dönemde hiçbir konuda çaba sarfetmedim. Başarılı olmakta hiç umrumda olmadı. Yeteneklerim vardı ama kullanmayı aklıma bile getirmedim. Ama sonra bir şey dank etti galiba hırs yaptım kendimce. En azından eğitim ve kişisel gelişim konusunda. Haftada 2-3 kitap bitirip , sosyalleşiyorum diyemem ama var olan yeteneklerime odaklandım. Yinede yeterli gelmiyor ne yalan söyliyim. Sanki zamanımı hep boşa geçiriyormuşum hissi.