/45bb754d1ed36adec69559391b73b0869a9b7543/53616c7465645f5f52adea09b648c476fdba5d4a7d2d7e04e72370113ee27807c239d3a414d17a156e55d0ea107e9c09f1b50414fee41abddbae293456efac1f9a47b25a92f00fc40f68cfd73a55bddf210d3c1e3dd5570ebc0af771666ceb5cd2563f44500219f033d43fb97654435d.jpg "hogwartsmektubugelmeyen")
Kaygı, insanların günlük yaşamanın bir parçasıdır. Onsuz bir yaşam pek mümkün değildir. Tamamen kaygısız olmayan bir insan da yoktur.
Varoluşsal kaygı da insanda bir sancıya neden olur. Düşünürler varoluşsal sancıyı "Varoluşun yıkılabileceğinin, kendisini ve dünyasını kaybedebileceğinin bir hiç olabileceğinin farkına varan bireyin öznel durumu, yaşayan bir varlığın yok olmaya karşı verdiği mücadele" olarak tanımlamış.
Benim bu konudaki sancım ise direkt olarak var olmak. Bu asla yok olmayacaktır çünkü var olmanın kendisi sancıyı doğruyor.
Özellikle şu zamanlarda insanlar sürekli olarak bir şeyleri sorguladıkları için bu sancıyı fazlasıyla çekiyor.
İlk söz benden: Her gün yaşlanıyoruz, ölmek için yaşıyoruz.
/ba222f1c887f58b30e1bd5f54e5a45dc33715953/53616c7465645f5f4573556f4b24e519c404b709499245e37912b4854b206f4226db06bc3ab50a73460593884bb77bd1230a1d28383b9418f31c8151ead245d84884485cb076547b236de114990bbd672b3e3f7cd7d804fb805faffab48a68a56d767529773136feed5a4a0cabadf948.jpg)