/465b590c9500f4f7fdc545101eb68f43c7f1f763/53616c7465645f5f68d8f14e55b9bc2c66eb520a506381da7de7d0746ba1f2aba28e69655beef14e449c1ace0fe46fb5fbe360b5904099e0eba5721e96c951ecafd532f1763920801acec7b0b0143504fbc2f507c5d00175bda8b60503a0b87f94f9405d981b9f9c318361943970d6aa.jpeg "pazartesi")
18 yıl boyunca ailem(!) uyguladı. Hala parçalarımı topluyorum ama kayıp parçalar var. Nasıl tamamlarım bilmiyorum. Özgüvenim 0 dı, benlik algım yerlerdeydi onlarla ilişkimi kesmeden önce. Onlarla ilişkimi kestikten sonra farkettim: ben tiksinç iğrenç ve tuhaf biri değilim ve birileri benimle arkadaş olmayı "sorun etmeyebilir". 3 yıl geçti, hala kabullenmeye çalıştığım şey: bir insanın benimle görüşmek (dümdüz arkadaşlık da olabilir) istemesi kötü değildir. İnanabiliyor musunuz: bu kadar siktiriboktan şey ya hu. "Birileri benimle arkadaş olmayı "sorun etmeyebilir". " i de şimdiki kankamla farketmiştim bundan 7 sene önce. Ya hu adam benimle konuşmayı istiyor, gel bi tavla atalım diyor iğrenmeden. Çok ilginç mq. Kısaca gaslighting uygulanıyorsa bir an önce arkanıza bile bakmadan hızka kaçın. Sonuçları tüm hayatınızın sikilmesi çünkü.