/05ffa15979e78fd6fd05a7d9881e1b8b8bbad5a8/53616c7465645f5fcd219f85900bde5da770607a86e4d779c6f8d1c3bf525faf3a779f3b9a786cfba6656cafe6883d6ecd5a1605c0b89161d7f80846ba22f4fbd91b3d1b0688fe6c7022c941f601d1746b2c68074ba07d6086e82877906ef1319d85af29aa9e847a9681c867cec3189b.jpg "hanmergen")
Boş zamanlarım da müzeleri gezerim. Bir müzeyi birden fazla gezdiğim çok olmuştur.
Aslında yanlış bir tabir oldu, müzeleri gezmek boş zaman uğraşı değildir.
Her neyse... Görebilene, müzelerde sergilenen şeyler çok şey anlatır.
Bana en çok şunu anlatır müzede sergilenen şeyler:
Camekânın ardında sergilenen eşyalara bakarım. Kimi bin yıllık, kimi çok daha eski, binlerce yıllık şeyler... Bir sürü eşya... Çanaklar, testiler, tabaklar, takılar, kesici aletler...
Binlerce yıl öncesinde bunlar birileri için oldukça önemli eşyalarmış. Kimileri hediye olarak almış, kimileri binbir emekle kendisi yapmış. Belli ki o insanlar için önemli şeylermiş. Elinizdeki akıllı telefon sizin için ne kadar önemliyse, o insanlar için de bu toprak şeyler önemliymiş işte.
Günlük kullanılan eşyalarmış hepsi de.
Binlerce yıl toprağın altında kaldıktan sonra arkeologlar tarafından bulunmuşlar ve şimdi müzede sergileniyorlar.
Tıpkı şu anda bunu okuduğunuz bilgisayarınızın monitörü veya akıllı telefonunuz gibi...
Onlar da sizinle birlikte toprağa gömülecekler.
Ve birileri onları yüzlerce, binlerce yıl sonra bulacaklar. Belki de sergileyecekler. Gelecekte bir camekânın ardından insanlar onlara bakarlarken "Vay be! Demek insanlar binlerce yıl önce bu aygıtlarla iletişim kuruyorlarmış..." diyecekler.