/cd2eac6abeaf5560583df056680c15f227e3ee89/53616c7465645f5fa3fada9d9038bf74d000d8b4d170d0ac958edd6592ed0ba934c4f76fe303e51adb181166672fc30d936406fcf447e1ee4665a23f5c35b0fd156089eef36a4a0f95562c66e7840fd4a1c33fd93e6de53bdc96d6cce308255645cca17679dcba2b678feeb77560d3a7.jpg "mrlawyerkk")
O evlerde büyüyen çocuklardan biri olarak katıldığım önermedir. O sobayı kuran ellerin nasırlanması, aile bireylerin her şartta ve koşulda o odada uyumak, ders çalışmak, yemek yemek zorunda olması. Evet mutsuz çocuklar değildik, evet bir yerlere geldik ama bu fotoğraflara bakınca benim hissettiğim tek şey nostalji. Nostaljik olan her şey güzel midir? Hayır. Bunu güzelleyenlerin de hayatta hiç zorluk çekmemiş bu evlerde yaşamamış insanlar olması tuhaf. Eleştirilmesi gereken nokta da bu.