gizemino
    COVİD-19 sayesinde alışverişimizin artık tamamen online sisteme taşınması bize arkadaşlarımızdan çok gördüğümüz kargocuları getirdi. Özellikle okul için kitap siparişi, indirimden iki üç parça bir şey alayım derken son zamanlarda bol bol yüz göz oldum kargocularla. Artık beni tanıyorlar selamlaşmaya falan başladık o derece. Ama gün geçmiyor ki kendimi rezil etmelere doymayayım. Ben korkudan çok ev dışına çıkamayan bir insanım. Tabii aylardır evde olunca kıyafet anlamında salmışlığımı anlatmaya gerek yok. Birkaç gün önce de yine aşırı salmış halimle evde dolanıyorum. Arkadaşım gelecekti. Uzun zamandır görüşmüyoruz. Bizimkiler de işte evde de kimse yok. Arkadaşım mesaj attı kaç numaraydı sizin ev diye. Şimdi o öyle sorunca ben de geldi sandım. Zil çaldı mesajın hemen ardından neyse aşağıda kapıyı açtım. Dedim uzun zamandır görüşmüyoruz. O sıra da telefonumda Türkçe pop 2000ler... Ben arkadaşım geldi sanarak kapıyı bağıra bağıra grup hepsi yalan söyleyerek açmam ve karşımda kargocu abinin şoka girmiş bakışları. Allah'ım uzun süredir bu kadar utandığımı hatırlamıyorum. Abi yazık galiba hasta bakışlarıyla bana kargomu uzattı. Sonra asansör sesi ve arkadaşım asansörden inerek bize geldi. Minik zamanla hataları yüzünden müthiş bir rezil oluş hikayesidir. Bir dahaki kargoda artık kargocu abiyle nasıl konuşuruz bilmiyorum...

    Günün En Popüler Başlıkları