/c94f1e56fa16b6a9bc113d8a2d770cf70c8f4b52/53616c7465645f5f5f75f7696066b63b44506d5ce2caa3e6638dc870efe72444acd755887701848756289f387fb49c5a4fa83a7eb00816ad1ed8bb540540c145a65fc431f0760c65aac34d807623ed72cb797ab29381b9e46f837043182496f3fd8bddb5a748bfa0ea39e987b6bea166.jpg "herrlockmarolli")
Güzellik algımız tamamen çocuklukta bize empoze edilen şeylerden temelini alır. Çocuklukta izlediğimiz çizgi filmler, filmler ve diziler bu güzellik algısını büyük ölçüde şekillendirir. Realistik olmayan bir biçimde ince belli ve kum saati vücutlu prenseslerin maceralarını izledik, şişman karakterler de bir şaka unsuru olmanın önüne geçemedi. Eğer onların da maceraları ve kişisel gelişimleri düzgün işlenseydi, bu fikir şu an çoğu insana garip gelmezdi. Ayrıca günümüzdeki yeme bozukluklarında hatrı sayılı bir azalma olurdu. Bazıları siz de iyice sağlıksızlığı savunuyorsunuz diyecek. Sanki şu ana kadarki gelen geçen güzellik algılarımız çok sağlıklıydı da, insanın fazla kiloları kaldı. Estetik ameliyatlar bağımlılık yaptı insanlarda, kilo vermek için kusanlar var, eskiden kadınlar yüzlerini daha beyaz yapmak için suratlarına arsenik sürüyordu, korse denilen şey insanların kaburgalarını kırdı. Hayır efendim, ben kilolu çocukların gerçek hayatta şaka unsuru olmamasını, kimsenin yeme bozukluğuna sahip olmamasını savunuyorum. Kimseye baskı kurarak ve toplumdan dışlayarak kilo verdiremezsiniz, o işler öyle yürümüyor.