gulfemkaya
    Bugün çok garip bir araştırma okudum ve öğrendiklerimi sizlerle de paylaşmak istiyorum. Okuduğum araştırma ki romantik ilişkilerle alakalı yapılan çoğu araştırma genelde evli çiftler üzerinde uygulanıyor. Ayrılık için ilk kritik yıl ilişkinin 2. yılıymış. Çoğu ilişkinin 2. yılda bittiği gözlemlenmiş. İnsanlar birlikte oldukları kişilere karşı 2. yıldan sonra aşktan ziyade bağlanma duygusunu hissediyorlarmış . Bu yüzden içlerindeki değişimi ilişkilerinde aşk heyecanı kalmadı şeklinde yorumlayarak daha fazla ayrılma meyilli oluyormuşuz. İkinci kritik yıl ise 4. yıl. Araştırmalar evli çiftlerin genelde en sık evliliklerin 4-5. yıllarında boşandıklarını bulmuşlar. Bunun ayrılıkların sebebi ise genelde evliliklerin 4. yılına kadar çoğu çiftin çocuk sahibi olması ve karşılarındaki kişinin ebeveynlik rolünü beğenmemeleri. Fakat bunu da bu adam benim çocuğuma iyi babalık yapamaz gibi yorumlayarak kendimizi doldurmamız sonucunda olduğunu çoğu zaman fark etmiyormuşuz bile. Son kritik yıl ise 14. yılmış. Bana aralarında en garip bu geldi. Yani biriyle 14 yıl evliysen ki bunun geçmişi de vardır. İlişkinizde ciddi bir sorun yoksa ayrılmazsınız gibi geliyor. Fakat 14. yılda genelde çocuklar yavaş yavaş ergenliğe girmeye başladığı yani özgürleştikleri ve ebeveynlerinden uzaklaşmaya başladıkları için çiftler genel olarak bir boşluğa düşüyor ve bireysel rollerini geri hatırlıyorlar. Bu da hem kendilerine hem de partnerlerine olan bakış açısını değiştiriyormuş doğal olarak. Bir araya gelmek için çocuk gibi bir sebep ortadan kalkınca daha az bir araya gelme doğal olarak bir uzaklaşma söz konusu oluyormuş. Düşününce bir noktada mantıklı gelse bile bence hala aralarında en inandırıcı olmayan yaş bu. Elde edilmiş bulgular olmasa hala bunun doğruluğuna inanmak içimden gelmiyor. Bu tarz araştırmalar genelde Avrupa'da ya da Amerika'da yapılıyor. Sizce de Türkiye'de de böyle midir?

    Günün En Popüler Başlıkları