/ed93d6d9dc4c627907d23706ece7475a1d96813a/53616c7465645f5f610c5c5057766efaf29c99fa074121f8d453ceb99b25bdd14e03aabacdc9d79a1772990b802d7ae317e0ac91987ae2e5b88d09fb47c7e36d87475e9f7a936a9462f5fa0fd7e51e7da81fff57f0b172f9bc02c5e7ee57a37e213f258bb35f186309c0f29a603a6a0e.jpg "raselika")
Uzun gözlemlerim sonucu şunu fark ettim benim için en temel sebep çok beylik laflar etmesi.
Açıklayacak olursam sürekli ben böyleyim ben şöyleyim. Ben çok şey yaşadım, ben çok şey gördüm, ben nelerin üstesinden geldim, her şeyi yapabilirim/her şeyi düzeltebilirim, ben kendimi biliyorum, sen kimle konuştuğunun farkında değilsin vs.
Ya insan mısın evet insansın. Hayır sanki çok büyük vasıfları var da bana caka satıyor. Kimle konuşuyor olabilirim yani? Tamam birçok şey görmüş olabilirsin de bu şekilde dayılanmanın mantığı ne? Yaşadıysan yaşadın ne uzatıyorsun kendinin daha bilge olduğuna dair garip garip tavırlara giriyorsun.
Bir keresinde şöyle bir olay yaşadım. Çocuk bir arkadaşımın arkadaşı. Nasıl atıp tutuyor ama. İyi biri ama bu davranışları/söylemleri beni baya itmişti. Güya bu sevgilisine 300 sayfa kitap yazmış.
Abi neyse çocuk bana ilgi duymuş mesajlaşmaya başladık. Yemin ederim de-da ayrımını yapamıyor. Ki'yi her yerde birleşik yazıyor falan. En son şeyde çok soğudum. Vijdan yazmış bir yerde. VİJDAN.
Dedim hacı iyisin hoşsun ama böyle beylik laflar ederken arkasını biraz doldur öyle konuş.
/6fe3ac654f7d31903f471b9dea80bae5dda3c997/53616c7465645f5fabd2f74eb7f77972540203c43199007dc12242c6357848fcb7992e6abdf4680c365f8297221d83a50e68ae65f85db02ff72ef0d13e54024fd2e1c9beed599fb3b0da5cd83b2604da6644c445b6ad0237ce5e1cf008029ed400218af0a3ca3f613c5fe31bfd172ebf.jpeg)