/8080741dacb3680a2451afa603c96077f0d26c27/53616c7465645f5fc95db31eb54316c69e135a24941f09a266583b073992022ad498113576038798341e086a0b4151b41ff54a05539edd64e6fb0289dda11c69011f5e4013bddb9bb9147e96677f3d8c9cb24f15215c7877cb7f39c70621c170b6fce778349affc464ad838683bc43fd.jpg "rosemary_")
Doğru insan dediğimiz kişiyi mükemmel biri olarak beklememek gerekir. Onun da kendine göre eksik yönleri elbette olacak. Bizi yalnızlıktan çekip çıkarması bir yana asıl önemli olan, ortak bir paydada anlaşabiliyor olmak. Senin eksikliklerini onun kapatabiliyor olması mesela. 20'li yaşların başında birçoğumuzun başında kavak yelleri olmuştur. Aşık olmuşuzdur birine, önüne dünyaları sermiş, kendimizi perişan etmişizdir. Ama evlenilen kişi, çoğunlukla aşık olunan kişi olmuyor. İnsanın bazı hatalardan, yollardan geçerek zihinsel olgunluğa erişip evliliğe karar vermesi gerektiğini düşünüyorum. Gençlik yaşanması çok güzel bir şey, ama 30'lu yaşlara gelince de insan hayatında düzen ve uyumluluk, süreklilik arayışında olabiliyor daha çok.