/e75c936b7d34cbcdc0a351776fd67fcf612f3dd1/53616c7465645f5f981da635b6d69fc4eeef021613e929335c4cfa62b5a5ac311bdd1f778aacd88779eeb38769646c3a44368c248c60550c9ce7dddac242d9c8f085850105d5eb46db414591e1f5b35e2758612d0a9b4cd807a0d9993ec8341b67232ec1332ecc555a899c05cce33ae6.jpg "belizzimaaa")
Bu kadınlar her gün hepimizin ağzına sakız olmuş o kadınlar aslında. Bu dünyada var olan, belki kaldırımda sessizce yanımızdan yürüyüp giden kadınlar. Öfkelenince hoşumuza gitmeyen herkesi o kelimelerle itham ettiğimiz, 'orospu' dediğimiz kadınlar. Ama hiçbirimiz hayat hikayelerini, neler yaşadıklarını merak etmiyoruz. Niye edelim ki? Bizim tuzumuz kuru tabii ki. Düşene de bir tekme biz vuruveririz. Sonuçta orospu değil mi? Erkek altına yatmaktan başka ne işe yarıyor değil mi? Bunlar hepimizin utanılası iç sesleri işte. İki yüzlülüğümüzün yozlaşmışlığımızın resmi. O insanları zerre önemsemiyoruz, umurumuzda bile değil hatta. Haberlerde öldüğünü duyduğumuzda o da yapmasaymış deyip geçiveriyoruz. ne yaşalar, ne hissederler hiç umurumuzda olmuyor. O kadınlar değil asıl kusurlu olan bizleriz. Bizim acımasızlığımız ve iki yüzlülüğümüz.