/a94650202b0558691ed783b3cbf543a085a1acb9/53616c7465645f5f590fe12fca991a590cc17b17661f3fccc62e4387d8f8cc577551725293ac021f5fa0de68d0473904a84b709ab771c0464653f30922461c7cb457881d6aeb39ce0e779e1ad9705cdb4f649417487d92179de4578c192d7e48e38930a366400a5964f91ee09d9bb43c.jpg "gulfemkaya")
Yurtta kalan üniversite veya lise öğrencileri bilirler yurtlarda normalde 3 öğün yemek çıkar ama geçen yıllarda bir yenilik geldi ve 4.öğün diye bir öğün eklendi bazı yurtlara. Nedir bu 4. öğün derseniz abur cubur , simit , poğaça vs verilen bir öğündü. Biz de yurdun bela bir ekibiyiz o zamanlar. Kendimizce adaletsizlikleri tespit etmeye ve çözüm üretmeye çalışıyorduk. Dördüncü öğünde bunun ne alakası var derseniz de olay iste simdi başlıyor. Bu bu bela ekip uzun bir takip sonucu fark ettik ki 4. öğünde browni mi var bize kraker veriliyor veya sandviç mi var simit veriliyor vs derken huylanmaya başladık baya. Öncesinde de tabi yurt yönetimine , mutfak kadrosuna vs sinirliyiz. Napalım napalım diye düşünürken her şey bir gece ansızın gelişti. Ders çalışıyorduk baktik ki saat çok geç olmuş hepimiz de baya acıkmışız yiyecek bir sey yok derken mudur yardımcısı odası gözümüze çarptı... Tabi her yer kamerayla izleniyor ama biz aklımıza koyduk , ışıkları söndürdük , odaya girdik. Birimiz koridorda , birimiz odada , birimiz kapıda bekliyoruz derken mudur yardımcısının odasından yemekhane anahtarını , ambarın , soğuk hava deposunun anahtarlarını aldik. Hepimiz o kadar heyecanlanmistik ve panik olmuştuk ki gülmeden duramıyorduk ama bir yandan da herkes birbirine sessiz ol sessiz ol diye çıldırıyor. Neyse bu sefer yemekhaneye inecegiz diye hepimiz siyah bir hırka bulup giydik. Yine birimiz kapıda, birimiz koridorda , birimiz merdivende , depolara girecek iki kisi vs derken dizildik sıraya ve başladık kendimizce hakkımız olanı almaya. Ambara girmemizle hepimizin daha da sinirlenmesi hala aklımda, bize verilmeyen bir sürü güzel şeyin olduğunu görünce daha da gaza geldik. Bir heyecanla soğuk hava deposuna da girdik ama oradan alsak bize yararlı olacak bir sey gelmeyince sadece ambardan abur cuburları alip çıktık. Mevzu abur cubur muydu diye sorarsanız cidden değildi. Hepimizin maddi açıdan yeterince alabilecek durumu vardı ama kanımız kaynıyordu ve adalet dağıtmak istiyorduk sadece. Odaya çıkıp o abur cuburları yerken de o kadar mutluyduk ki , gülmekten başka bir şey yapamıyorduk. Sonraki günler de mudur yardımcısı bize her seslendiğinde kalbimiz yerinden çıkacak gibi atti ama hicbir sey olmadı ve bize yıllar sonra anlatılacak heyecanlı bir anı olarak kaldı. Sizin de böyle değişik, heyecanlı yurt anılarınız var mı?