/c7516478d533fe49f8049fa980057629e639b91e/53616c7465645f5f5d0e21f4d4121574da116b91d9114748d3aedfadb29eb9452cc2660ffb44d38008e7395e90577259eccfebfacbd9cbc4dee98d7eb8e9bd87a957a7ac7dc2d7ef96ab585d5fc41a6351bea835fc51388f451c659fb806b7b053e2dbdc53ec468f88b82dce1d26f6e1.jpg "tsukyomi")
Geldim geldim. Temiz bir ütopya üzerine kuruldu ulu Sovyetler. Çar da dahil kimseye boyun eğilmeyecekti, paradan, varlıktan önce insan olacaktı. Herkes emeğinin karşılığını alacaktı, emeğiyle var olacaktı. Nitekim Lenin zamanında bunların tohumları ekildi, savaş zamanı birlik ve beraberlikle filizlendi ama Stalin'in diktatörleşmesi ve sonra gelen liderler sağolsun botlar o filizleri ezdi. Üstüne koloni gülleri Amerkanskiler türlü İngiliz oyunlarıyla (ataları sonuçta, ne sandındı) sarıp sarmaladılar kızılları. Yavaş yavaş su saldılar o dev SSCB binasının kolonlarına. Ruslar düzdür, savaşsa savaş, barışsa barış derler, bu yüzden fark edemediler durumu. En sonunda yıkıldı tabi. Ama kızıl bayrak hala vardır evlerde, bizim ev de dahil. Günümüz Türkiye'sinden tanıdığımız kara propagandalarla halkın yarısı nefret etti, yarısı daha çok bağlandı geçmişine. Kapitalizm gibi köklü bir canavarın önünde komünizm gibi kızıl bir çiçek duramaz tabi, ama gönüllerde her daim var olacaktır. Neyse açayım gene Kızıl Ordu Korosu'nu.