Bunca yoğunluğun bunca sıkıntının içinde bocalarken çocukluğumun en çok gamsız halini özlüyorum. Hiçbir şey düşünmek zorunda değilsin. Annen baban senin yerine hallediyor her şeyi. En büyük derdin 1 sayfa yan çizgi çizmek falan. Maksimum yaşadığın üzüntü arkadaşlarınla küsmek ve oyuna dahil olamamak.
En özlediğim yanı her şeyden bi-haber yaşamak...