/cd2eac6abeaf5560583df056680c15f227e3ee89/53616c7465645f5fa3fada9d9038bf74d000d8b4d170d0ac958edd6592ed0ba934c4f76fe303e51adb181166672fc30d936406fcf447e1ee4665a23f5c35b0fd156089eef36a4a0f95562c66e7840fd4a1c33fd93e6de53bdc96d6cce308255645cca17679dcba2b678feeb77560d3a7.jpg "mrlawyerkk")
Hepimiz hayatımızda en az bir kere "Şans yüzüme gülmedi, biraz şanslı olsaydım bu işi çözerdim" gibi cümleler kurmuşuzdur. Şansı başarıda ve mutlulukta çok önemli bir faktör olarak tanımlıyoruz. Biraz da ilahi bir kudret olarak görüyoruz ve bizim yapamadığımızı şansımızın yapmasını istiyoruz. Soyut belki de hiç var olmayan bir şeye bel bağlıyoruz. Hayat şartlarını, yaşamını, sınavlarını bilmeden hayat başarısı elde etmiş biri bizim için 'şanslı' kişi oluyor. "Ben elimden gelen her şeyi yaptım ama olmadı. Şanssızım" diyoruz. Elimizden gelenin fazlası olduğuna inanmıyoruz. Kendimizi, potansiyelimizi şans dediğimiz o faktörün arkasına koyuyoruz. Ben şans dediğimiz şeyin bizi sınırlandırdığı, sınırlarımızı zorlamamıza engel olduğunu düşünüyorum. Siz ne dersiniz? Hayatta başarı, şans ile mi elde edilir çaba ile mi?
/1bcda61f32611766e8a7b96cfa42d0b53f976f6a/53616c7465645f5f6d4efdf3c90e0abe2cdb64677d67a89d525b298ae12093cf475a5a50d36527460045ac7196949d5dcd9b498b0a1bd38909576a430917d620d9787fcc7ba9f4d26fa555e843e7564c3267b1ecf947c84f99eb3cfb0052f6d923e6f50bf2b8ad3b3078988f330aab8c.jpg)