/1fbbafb561aa003f9c4ad092a1a9aa1ad186a20e/53616c7465645f5f53b1d2c34039671ef1d520ff9e9dcfd3595bffeadafdfd31d2973fe2e7df8e8bfbcdf721f4ffbd9535ef83f9496c491b561bb2441554235047a01efd65fa30705a529fd53d22dc3332774738c73520502c36ce34c7a7744283bd805cd46f3c7fe9e6c3e98824e68e.jpg "yusufusludur")
şöyle ki hayatından çıkan insanlar değilde hayatından çıkma şekli yoruyor insanı en yakının bile en kötüsünü yapma ihtimalini düşüneceksin her daim yani sırtına hançeri yedin mi çelik yeleğin olacak sırtında daha az acıtır şu toplumda yaşayan hiç kimse yalnız değildir topluma karışamıyordur eğer yalnızlıktan kasıt seni anlayabilecek kimsenin olmamasıysa sen insanları anla onların dertlerini dinle onları izle insan hayatı başkaları için yaşar toplum insanı tüketir kim kimi yakalarsa, bence insan elinde var olan her şeye sıkı sıkıya sarılmalı onlarında elinden yitip gidebileceğini bilerek tabi insan mutlu olmuyorsa eğer onu mutlu edecek şeylerden çok mutsuz edecek şeylere odaklandığı içindir bence herkesin hayatında onu mutlu edebilecek bir şey vardır