mert_mert
    Burada insanların anılarını anlattıklarını gördüm ve ben de bi şeyler anlatmak istedim size… 

 Garip başlayan ama güzel devam eden bi hikaye oldu benim için. Pandemi döneminde üni derslerim online olarak devam etti ve seçmeli ders aldığım için sınıftakilerden hiçbirini tanımıyordum. Bunu durum hakkında bilgi vermek için söylüyorum. Online odada 10 kişi falandık. Dersin hocası da oldukça anlayışlı ve iyiydi açıkçası.
 Neyse ders 1 saattir falan devam ediyordu…

 Niye böyle bilmiyorum ama çocukluğumdan beri dikkati çok çabuk dağılan bir insan oldum. Bu detay bizim için önemli. Neder derseniz eğer; hocanın söylediklerini bir süredir dinlesem de dinlemediğimi fark ettim…
 Bu durumun da hemen ardından hoca birden bana bir soru sordu ama cevap hakkında hiçbir fikrim yoktu. Google’dan hemen cevabı bulmaya çalıştım ama internetim çok kötü olduğundan sayfanın yüklenmesi çok uzun sürdü. 

Hoca ben cevap vermeyince biraz sinirlendi başladı. Neden soruyu cevaplamayıp bir şeyler yazdığımı sordu. Klavyeye baktığımı anlamıştı sanırım. Elim ayağıma dolandı ve sohbet kısmından cevap yazmaya karar verdim. Mikrofonumda ve bilgisayarımın sesinde bir sorun olduğunu söyleyip durumu kurtarmaya çalışacaktım. Dersi slaytlardan takip ettiğim için de soruyu geç görebildiğimi söyleyecektim… 
 O kadar panikledim ki sadece “Ne dediğinizi duyamıyorum bu yüzden slaytları takip ediyorum ve yüklenmesi biraz zaman alıyor.” dedim. Sıçışım da tam olarak burada başladı… 
 Hoca “Çok özür dilerim işitme engelli olduğunu bilmiyordum.” diye yazarak cevap verdi. Bundan sonra ne yapacağımı bilemedim ve sadece duruma ayak uydurdum. 

 Malın önde gideni olmak böyle bir şey sanırım… 
 Aslında olaylar benim için epey iyi gitti bu süreçte. Cevapları yazarak veriyordum ve hoca dekanla görüşerek bana bir işitme cihazı bile aldı. Bu cihazı derslerde bazen takıyordum. Bazen diyorum çünkü her derste takmaya üşeniyordum. İnsanlar sorduğunda işitme cihazıyla bile çok iyi duyamadığım için her zaman takmaya uğraşmadığımı söyledim herhangi bir şüphe de duymadılar. 
 Sınıftaki herkes beni sevmeye ve tatlı bulmaya başladı. Hatta ismini vermek istemediğim bir kız gülümsememin hayatında gördüğü en güzel gülümseme olduğunu bile söyledi. Yani olaylar gayet iyi gidiyordu. 
 Ama her yalan gibi bunun da gün yüzüne çıkma vakti gelmişti. Hem de çok kötü bir şekilde… Karakter sınırına takıldım sıkmadıysam eğer devamı aşağıda 👇

    Günün En Popüler Başlıkları