/7510129339875165a470a3f3105458db45195397/53616c7465645f5f34faec8e4e2b7fa7dfd699dc987bf47c44dc7ab57507e93461d73a9a1e3b6ad204e5e48f50e8c4444b06e32e7ed3a2886dba715fe86927c9d0eef1937467bc428f9851bd3398ed7203c9e88a997514ab8a79a828fbdf001e4de1e58069f915c2875cf118689d93d6.jpg "hayatimsirtcantamda")
Üniversite yıllarım. Seyahat etme duygumun başladığı, hızla tutkuya dönüştüğü yıllar. Üniversitenin ilk senesi, hazırlık sınıfıyken geçiyor bu olay.
Yurt içinde bir yerlere gitmiştim fakat daha önce hiç yurt dışına çıkmamıştım. Benim gibi gezmeyi seven bir arkadaş buldum, hemen kaynaştık. Kararlaştırdık Fransa'ya gidicez, çok düşük bir bütçemiz var tabi. Üniversitenin kafetaryasında konuşuyoruz, bilet fiyatlarına bakıyoruz. Hemen yanımıza hocalarımız oturmuş, biz farketmemişiz. Hararetli hararetli nasıl yaparız ederiz derken; fiyatlar bizi aştı, söylenmeye başladık. Yan tarafta oturan hocalarımız -dersimize girmiyorlar çünkü biz daha fransızca hazırlık okuyoruz- bizi duymuşlar. Çocuklar dediler, uçak biletlerinizi biz karşılayalım. Biz şaşırdık tabi. Kim olduklarını da bilmiyoruz. Kendilerini tanıttılar. Yok hocam falan derken, bize kendi kredi kartı bilgilerini girerek biletleri aldılar. Napacağımızı ne diyeceğimizi şaşırdık. O hocalar sonraki seneye bölüme geçince dersimize de girdiler.
Bu da bana bir yetişkinin yaptığı en kral harekettir. Hala ararım sorarım. Canım hocalarım.
/d0ca41cc0aeb8af3cae37b6a9564ba714d97dc14/53616c7465645f5fcd0d48dd8f46b772f62d1fcd27a17662063fa420415a824d8b9c7d833eb7cfce676d2450f91aa288bb39cabd403320a870be33eeff13ba44ed4834e6bc3df46e15d0da05c53ae273fa426405c56c2771e8a4a23d857f0e37043e6b9493c90bf00aee60da23b04dc2.jpg)