/fbe12953693eb4b72e54041e461f90698c47bde3/53616c7465645f5f9d66ebec6581fad0f90de32fb822699a6d38bfe6e492e1b6af55a3417e7a4502c39f1f681ec2f3b955aa909446f6befee92355d454d55b85cd47363b4463f13b9c6d571eca5ee2df36cd8a43fe48dd0d47121cb74cdd0d8973d1d9de772b0250d3b1fdea81146332.png "noway")
günlük üzülme rutinleri yerine gerçekten neyin mutlu ettiğini hatırlamak gerekiyor öncelikle. mesela beni yürüyüş yaparken arkadaşımla telefonda dedikodu yapmak aşırı mutlu eder. depresyondayken yapabiliyor muyum no!!!
bunu fark ettiğim zaten depresyonda olduğumu fark ediyorum. kendimi zorluyorum çünkü depresya deliğini çok iyi bildiğim için kaçıyorum. konfor alanından çıkmak lazım. yürümek lazım. tek başına kalmayıp daha çok iletişim kurmak lazım. konuşurken mutsuzluk üzerine konuşmamak lazım.