/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "daisyyy")
Erimiş tereyağı kokusu beni çocukluğuma götürür. O koku bana her zaman babannemin evini hatırlatır. Çünkü biz ne zaman gitsek tereyağı ocağın üstünde erirdi. çünkü bize hurma tatlısı yapardı. Çünkü biz çok severdik. Asla üşenmez asla yorulmazdı. Her hafta gitsek her hafta yapardı. Bizde asla yemekten bıkmazdık.