/8f734a668bfde781efec785d0471d550ce9c3d4a/53616c7465645f5f9884000b3947e93310522c50d30fd24698ee0c8016b023b322de51bc5d027ef427c88a9973659b7a90d50e35afc5c16bbd1a3243a43e027431467179a8b658250d886d93230e492357d7a3524449a1604e3cac267660797b83a2b5e16db16c6c4f05fbd922927518.jpeg "birdetroitfani")
Hiçbirzaman kimse beni aramadı doğumgunum için tek ailem kutlar.
İnsanlar canı sıkılınca gelip benle konuşuyo sanırım kimse gelip napıyon demez. İşin kötüsü iyi bir insanım sahip olmak istediğim arkadaş ortamını hiç tutturamadım. Belki boyum kısa yada çok yakışıklı değilim ama ortaokuldan beri kendimi hep ezilmiş hissediyorum. İnsanlar görgüsüz , gecen biri şu cocuğa bak
Falancadan( ben) bile kısa dedi. Kendimi o kadar kotu hissettimki.
Aşağalanmıs hissettim. Ortaokulda
Zaten hayatimin en kötü yillarını yasadım. Hoca beni bi bahaneyle sınıftan yolladı görev verip. Yaptım geldim kapıyı açıcam içerden bağïroşlar geliyor öfkeli öfkeli. Kapı sesini duyunca derin bi sessizlik çöktü. Anladım hoca bana davranışlarıyla ilgili konuştu ne yaptıysam artık o itirazlar bana çok koydu (sebebi küfür etmemelerini söylemem). Ortao. Sonlarına doğru iki kişi tarafından çok fazla dalga geçildim okuldan nefret ettim bu kişilerle birbirimizin evine girerdik ikisinden biri kardeşim gibiydi öteki sınıf tarafından ezilirdi her fırsatta onu ben kurtardım sayılır arkadasımla buluşucakken acıdım gelsin dedim onu niye çagırdınız diyenlere canımız istedi diyip kormuştum. Laf atıp dururlardı dalga geçerlerdi. Hakkımı helal etmediğim kişilerdir kendileri. Evime aldığım kardeşim dediğim kişiden kazık yedim...
İşte böyle