/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "thetalentedmrripley")
Ben müslümanım. Kurallarına ne kadar uyduğum tartışılır ama inanıyorum nihayetinde. Ahlaka, iyiliğe, bilime, dürüstlüğe önem veriyorum. Ve bunu dinim emrettiği için değil içimden geldiği için yapıyorum. Dinimin de bunu destekliyor olması benim için ayrıca bir motivasyon oluyor. Bu ve benzeri değerlere sahip insanlar da inansın ya da inanmasın benim için kıymetlidir. Muhtemelen ateist olan bir çok insan insanlığa benden çok daha fazla katkı sağlıyordur ve saygıyı sonuna kadar hak ediyordur.
Söylemek istediğim sadece bir dine mensup olmam bilim, etik, araştırma gibi değerlerle hayatıma yön vermediğim anlamına gelmez. Dünyaya yön veren, insanlığın ufkunu genişleten, bilime harikulade katkılar sağlayan bir çok dindar bilim adamı, düşünür var. Bu konuda ayrımcı olmak ben kendimi bir kenara bırakıyorum ama bu insanlara ciddi haksızlık olmaz mı? Çünkü yukarıda ateistlerin esas aldığı belirtilen değerler karşıdakinin görüş ve inançlarına saygı duymayı, empati yapmayı da beraberinde getirir diye düşünüyorum. Ben de inancıma aykırı düşünenlere saygı duyuyorsam sanırım bu değerlerin en azından bir kısmına sahibim demektir. Inancımın eleştirilmesine saygı duyarım ki ben de bir çok konuyu sorguluyorum kendi çapımda. Ama dioda kimilerinin her fırsatta yaptığı gibi dinime ve değerlerime hakaret edilmesi, küfredilmesi beni üzer, yaralar ve tepkimi çeker. Hoşgörü ve saygı inançlardan bağımsız olarak hepimize lazım. (Yazının büyük kısmı başlıktan bağımsız olarak yazılmıştır,başlığa yanıt olarak değerlendirmeyin lütfen)