/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "thetalentedmrripley")
Kimi zaman şekil olsun diye (şeklini yiyeyim memleketim yarısı avukat diyenler yerden göğe kadar haklı) kimi zamanda anlatmak istediğimi doğru düzgün anlatabilmek adına belirtmek zorunda olduğum üzere malumunuz, avukatlık yapıyorum.
Meslekte 10 yılı devirdim, çok dosya baktım. Ama bu sene savcılığa bir dosya incelemeye gittim. Çocuğun cinsel istismarı.. Üstelik de ensest... Bu tarz dosyalar genelde küçüğün beyanları doğrultusunda ilerler, adli tıp raporu dışında başkaca delil olmaz dosyada. Çünkü çocuk bu, ağzı var dili yok. Kim bilir kaç yaşına geldiğinde intiharın eşiğindeyken çözülür dili.
Ama bu dosyada sanık olacak sapık şerefsizin bilgisayar kayıtları vardı. İstismarı fotoğrafladığı, videoya çektiği ve bunları kaydettiği bilgisayarı ele geçirilmişti. Ne yazık ki hepsini gördüm. Tüm o fotoğrafları ve videoları. Keşke görmeseydim. İnsan rüyasından ağlayarak uyanır mı? Uyanıyor işte.. Ben savcıyla karşılıklı gözlerimizin dolduğu anı dahi unutamayacak iken o yavrucağız yaşadıklarını nasıl unutacak!