Üniversitenin ilk yılları. Bir arkadaşım var kendisini marjinal ve anarşist olarak tanımlıyor. Bir derneğe üye. Onların görüşüne göre temel ihtiyaçlar için para vermelerine gerek yok. Marketten süt yoğurt alıp çantalarına atabilirler. Ve eğitim, bilgi de onlar için öyle. Ancak mesela çikolata çalamazlar. Temel ihtiyaç değil.
Neyse bir kitapçıya girdik günün birinde.
Ben öyle kitaplara bakıyorken bak şimdi ne yapacağım dedi. Bir kitabı aldı olduğu gibi çantasına attı. Kitapçı öyle bandrollü filan değildi, o nedenle zaten sorun olmayacaktı.
Neye uğradığımı şaşırdım, dumur oldum. Nefessiz kaldım dışarıya çıktım. neyse o da geldi yürüyoruz dayanamadım, gidip geri bırakmasını yoksa yaptığını söyleyeceğimi söyledim. Kavga gürültü tabi.
En sonunda gidip geri koydu.
Bir daha da görüşmedik zaten.
Siz bu anlayış biçimi hakkında ne düşünüyorsunuz?