/02da4885aebbfd7c07ef78ebb3ba9e6b20728d40/53616c7465645f5fc9f890f53bc7a1b91c81ea2c5d9e03ef1d79a2bdef6a98955682d9cab34c2a11b06cbda3ca3379e6cfcf5674a2446c90831c8256350386a87634bf52565bdd8b32f158b6ab170286ee6757e0f5b6d717ad7802609ba8a9dad1dbbe2c3ec2ad6013ff104f1cc16833.jpg "_umut_")
Ben derdim. Birçok kez de dedim.
*Tanışmamızın üstünden belli bir zaman geçtikten sonra aşık oldum. Yavaş yavaş düşüncelerimde ve hislerimde aşık olmuştum.
*Hayatımın geri kalanını onun istediği gibi bir evde yaşamaya, o evin içini onun istediği gibi doldurmaya ve bunlardan mutlu olup sadece gülümsemesine adamıştım.
*Ben bıksam da onun sevdiği yemekleri gerekirse her gün ona yapma kararı almıştım.
Kendi ihtiyaçlarımdan önce onunkilere öncelik veriyordum.
*Ömrümüzün geri kalanında dünyada onun istediği yerleri gezip görme planları yapmıştım. Kendim bir yeri görmek istesem de öncelik onunkilerdi ve benim için sakıncası yoktu.
*Hayatım boyunca ailem de dahil olmak üzere kimseyi görmeden sadece onunla herşeyden uzak bir evde ömrümün her saniyesini onunla geçirerek yaşayıp ölmeye razıydım ve hiç şikayetim olmazdı.
*Bu dünyada beni en mutlu eden şey ne para, ne kariyer, ne arkadaş, ne aile... bir tek onun mutlu olduğu anda bana gülümsemesi ve gözlerinin içinin gülmesi idi.
*Aldığım her nefes onun yanında olsun istiyordum ve ölüp gittiğimde bile öbür dünyada onunla birlikte sonsuza kadar yaşamak için içten içe her gün dua ediyordum.
Ben bunları düşünerek, yaparak ve hissederek " her şeyim " dedim. Şöyle dönüp bir baktığımda da bana o kelime hiç anlamsız gelmemekle birlikte bence tamamen gerçekti. Detaylar böyle." Her şeyim " olup olmadığı hakkındaki yorum sizindir.