/11e44fb6c8d1f3e0b16e81ab93a643ecf49db8f2/53616c7465645f5faaa717a7c4fa0dc6e659763513fce8f389cacabc7c8fcac154edd66aeccb9a654184e52b2ad7948a03db915f27825df7fe4daf2fca50d79279c2cdf206987f0fc03f3619116494f96b6c27b4a99c06c84c72328b5d3eaeb915f9661bf9eb9259159b535a940e64e1.jpg "the-fearless")
Zil çalmış herkes dışarı çıkmaya başlamıştı. Biz bizim arkadaşlarla öğretmen masasının etrafında toplanmış sohbet ediyorduk. Bir arkadaş kantine inecem dedi. Ben de geliyorum dedim ama o önden gitmişti. Benim de o gün hayvanlığım üzerimdeydi. Çocuğun sırtına atlamaya karar verdim durup dururken. Asıl amacım beni kantine kadar götüreceksin demekti. Ama hesaplamadığım bir şey vardı. Çocuk kapının önüne kadar gitmişti. Ben arkadan aldığım hızla çocuğun omuzlarından güç alıp yüksek bir şekilde sıçradım ama kapıya kafa atmak gibi talihsiz bir şekilde hareketim sonlandı. Acısı hala alnımda.