/7510129339875165a470a3f3105458db45195397/53616c7465645f5f34faec8e4e2b7fa7dfd699dc987bf47c44dc7ab57507e93461d73a9a1e3b6ad204e5e48f50e8c4444b06e32e7ed3a2886dba715fe86927c9d0eef1937467bc428f9851bd3398ed7203c9e88a997514ab8a79a828fbdf001e4de1e58069f915c2875cf118689d93d6.jpg "hayatimsirtcantamda")
Büyüdükçe insan eski zamanları özlüyor. Küçükken de duyardık bunu büyüklerimizden. Eskinin tadı farklı oluyor ki insan anlıyor bunu. Teknolojinin hayatımıza girmesiyle her şey çok farklılaştı. Eski sokak oyunları mesela tarih oldu. Akşam geç saatlere kadar oynardık oyunlarımızı, ta ki annemiz balkondan bağırıp eve çağırana kadar.
Şimdi ki çocuklara da kızamıyorum ki, teknoloji pek çok şeyi öldürdü. Ayrıca onlara yeşil alanlar da bırakamadık serbestte oynayabilecekleri.
Ben şuraya eski oyunlarımızdan birini yazayım siz devam ettirin: Dokuz aylık
/1ee1cfb6d2792869419d53d77930098009f2cb3d/53616c7465645f5f38e75764be76c223ee8fad4b108b231de48660e054fde7695f9872124419cde34acd11f27fff8637e19751b8c8f82d58740de4034fcc0864eb5ca4e4bfafc554c279f2d2411561249a199a8bc1a02ab605f758a297a029d7200e8d9b75f6be4fb7b90b16b7237a95.jpg)