/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "me_out_bye")
Olmadı. Kaza olmadı. Kanamam oldu bir. Durmuyordu. Bana küçüklükten beri tansiyonu yüksek derler. O yüzden sanırım. Ya da normal kişide de olabilir mi bilmem? En şey bu ölüme yakın.
Birde 99 depreminde 2 katlı müstakil evden(deden kalma ev) çıktığımızda dışarı kaçmaya çalışırken 2.kattan boş yere düştük zemine. Babam annem ben ablam. El ele tutmuşlar. Biri düşünce hepimiz düştük bir anda. Kalktık. Annem 2.kez başka bir yerden dönemeç yükseklikten düştü kalçası zarar görmüştü. Şimdi iyi iyileşti.
Babamda bir şey yok pek. Ablamın ayağının altı kesilmişti et kalkmıştı biraz bıçakla kesilmiş gibi. Şimdi iyi iyileşti.
Benim tek bacağımı dış tarafını inşaat demiri çizmişti boydan boya duvardan çıkık durana düşerken sürtmüşüm sanırım. Hafif fazla değil sadece çizik. Geçti.
(Panik yapmışlar sanırım. İlk deprem yaşamamızdı)
Bir daha yaşanmaz umarım diyeceğim ama yolda geliyor diyorlar. Yaşanacakmış belli.