/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "me_out_bye")
Gündemden bahsediyordum. Biliyormuş gibi bişeler konuştu.(Konuşmaya çalıştı)
Maskesini çenesine indirdi. Asansöre bindik, bir yandan sigarası var. Asansörde dahi içiyor.. bana doğru vaziyette yine bir şeyler "demiş olmak' için bir şeyler zırvalayacaktı ki yüzüme doğru öksürdü aniden. Sonra panikle kafasını çevirdi arkaya (öksürdükten sonra. O saatten sonra istersen yerin dibine gir. Kendini doğra hiç farketmez benim için) sonra bir şey olmamış gibi davranmaya çalıştı yine bişeler dedi gerginlik olmasın diye.
Çok sinirlendim. Kafasından tutup suratını asansör kapısına yapıştırasım geldi içimden. Bakışlarımdan tavrımdan %95 belli olmuştur. Pek gizleyemem halimi belli ederim. Ama bir şey demedim yine. (Niye ? Çünkü iyiyiz ya. Her bk bize olsun.. Olan..)
Onlara söylemiyorum ama ölseler hoşuma gider.
İş arkadaşı. Arkadaş demeyelimde iş ortamında yanyana durmak onu görmek zorunda olduğun kişilerden diyelim.