/0db3bb8500008c4f396cd5e039eb5e9d786fc8e6/53616c7465645f5fa4bc51c3ced007fa2d1cc245ef3e6f2f05ccfe4d730a9e3a111f5084fe5539921c81c7c130adc17b7654446e03f37539aa0017f8256355c7b516d1af99221c0a5c890d8166095dddbe0916a75555519f5212e51389fa60001ad047133a0633e4981c8c11e519922a.jpg "zhrzf")
Çok mutlu bir hayatım vardı,4 sene önce annem öldü. Tahmin edilir ki hersey çok kötü oldu depresyonlar yanlızlıklar üzüntüler kötü olacak ne varsa hepsi oldu. Bir gece arabayla son gaz gidip emniyet kemerini çözdüm biyere toslamak için ama sonra ananem aklıma geldi. Annemden sonra benimle berabrr ölürdü heralde. Şimdi güzel bir hayata sahibim harika bir eşim ablam ananem aşkla sevdiğçm bir yiğenim var. İstediklerime sahip olabildiğim eksiklerimin olduğu ama onların bile zevkli geldiği bir hayatım var. Hayata tutunuyorum cünkü annemin bir notunu bulmustum. "hiç birseye üzülme". Tabiki üzülüyoruz ama yaşamaya zevk almaya calısıyorum. Çünkü annem öyle yaşamayı çok seviyordu. Tutunup tutunmamanın bir önemi yok. Zaten hergün biraz daha yaşlanıp ölüyoruz. Ama yinede yaşamak herseye değer. Sevgiyle kalın canlar..