/1e036dcc618d8a5178d06624548fad9da60c90e2/53616c7465645f5fa1d319e435d91abeedff3ac323c42337bdac4fdc70ee2dc43d8cc55603f587cba544a1754f7e3dd4cf4e768e195c5712b7889d548ff3339f3aa5c75468fc62a31562affe13bdae5e1c72136f29e570d91524a8327b31c324bc74c30713d358f6f4e6bf1f26192164.jpg "nuryu")
Üniversite bitti henüz iş yok aile evine geldim corona dolayısıyla erken geldim haliyle marttan beri evdeyim. İlk zamanlar iyiydi ama zaman geçtikte herşey bozuldu bu şehirde arkadaşım yok hepsi öğrenci evinde birer anı olarak kaldı gezebileceğim nefes alabileceğim yer yok corona yüzünden çıkamıyorumda her günüm aynı olmaya başladı çalışmak bile içimden gelmez oldu son 2 hafta konuşmayıda bıraktım artık ailemde bende bi sorun olduğunu anladı sanırım sabah uyanıyorum akşam uyuyana kadar toplasan 5 cümle kuruyorumdur kim ne derse yapar oldum sinirlenirdim önceden sinirlenesim bile yok kimseye karşı çıkasım yok ne derlerse yapar haldeyim sanki hayatım hiç normalleşmeyecek gibi oturup 6 7 saat arkadaşlarıyla muhabbet eden ben neşeli hayatı seven ben sanki hiç yokmuş gibi....